afb. 1944
Opgewekt van karakter was hij altijd tot offerwaardigheid bereid. Reeds op 14-jarigen leeftijd wist hij Ma van Lieshout van een wisse dood uit de Zuid Willemsvaart te redden. Als lid van de K.P. "Margriet" nam hij o.a. deel aan het het doen ontsporen van een Duitsche munitietrein bij Rosmalen., wat bijzonder goed gelukte. In augustus '44 werd door K.P.ers in mijn huis een post ingesteld, waardoor regelmatig 5 ŕ 6 personen in mijn huis aanwezig waren. Deze post had tot opdracht het P.N.E.M. gebouw te Orthen voor vernieling te behouden. Op de 1ste verdieping van ons huis werd een kamer als uitkijkpost ter beschikking gesteld. De partisanen moesten voortdurend op hun hoede zijn om te beletten dat eventueel springstof door de Duitschers in het gebouw zou worden gebracht. In ons huis waren handgranaten, pistolen en munitie verborgen. Voorzichtigheid moest betracht worden, daar in het belendende perceel dikwijls Duitschers op bezoek kwamen. De grüne Polizei was de groep op het spoor gekomen en informeerde zelfs, zonder resultaat, bij onze andere buurman naar Ernst, de schuilnaam van de commandant der post. Zijn zoon Theo, die als hoogspanningsmonteur uitermate met alles op de hoogte was, vertoefde dikwijls met andere leden in het P.N.E.M. gebouw. 19 September 1944 vertrok hij in opdracht naar het P.N.E.M. gebouw te Eindhoven. Hier werd hij, toen hij zich verdienstelijk wilde maken voor de geallieerde door een Duitsche patrouille gedood. Hij gaf zijn leven voor vrijheid, waarheid en recht. Voor God, Koningin en Vaderland viel hij in den strijd. Ons werd ontnomen de zoon, die onze steun was in alles. W. v/d Bogaard |
René Kok, 'Wegens bijzondere omstandigheden...' : 's-Hertogenbosch in bezettingstijd 1940-1944 (2008) 371, 376-377
Pater Victor, 'Bij een memorandum' in: De Zwerver 9 (1946)